Majesteit,

jaren geleden – toen ik nog op school zat – deed ik elke maandagochtend en elke vrijdagavond het traject van de E313. Ik heb toen nooit een file gezien Sire.

Later heb ik een belangrijk telecombedrijf in uw land op poten helpen zetten, Sire. Door de verre afstand en de moeilijke verbinding naar mijn kantoor zat ik toen telkens 1,5 uur achter het stuur van mijn wagen. Gelukkig had ik een begripvolle chef die me in een goede verstandhouding en met de nieuwe communicatiemogelijkheden deels thuis kon laten werken. Voor mij was dat een zeer waardevolle verbetering voor mijn gezinsleven in combinatie met verhoogde prestatie’s ten bate van mijn werkgever. Tot ik een nieuwe chef kreeg die de puntjes op de i zette en de regeltjes gevolgd wilde hebben… Ik zat nu dagelijks 3 uur achter het stuur + 8 uur werken en stikop als ik ’s avonds klaar moest staan voor de huistaken van mijn kinderen… Het is niet blijven duren, Sire. Ik ben bij dat bedrijf vertrokken…

Ondertussen is er weer wat tijd verstreken en was er in de media, politiek en bedrijfsleven heel wat “beweging” omtrent mobiliteit en telewerken… Met de laatste uitdaging die ik aannam moet ik weer reglmatig de E313 op. Ik leerde dat vroeg opstaan en je werk een beetje herregelen veel tijd en frustratie’s kan besparen. Maar ook dat werkt nu al niet meer …

Ze krijgen het niet georganiseerd ! Bij de bedrijven is er een gebrek aan vertrouwen in het personeel als het dat onvoldoende kan controleren. De politiek krijgt het niet geregeld om algemeenheden omtrent telewerken vast te leggen. Voorbeeldprojecten van e-mama’s zijn onnavolgbaar, de ambtenaren worstelen met technologie die onder druk te onvolwassen is geïmplementeerd …

Sire, ondanks de supersnelle technologieën : uw volk staat stil !