Binnenkort is ze jarig en het ging er weer eens over : er is in ons huis vanalles nog niet in orde…
Het gaat altijd zo : jonge koppels (ver)bouwen vol entoesiasme een huis. Ze steken er hun hele geld in, lenen nog wat bij en al hun energie gaat er naartoe. Ze geven zich er helemaal voor. En dan verhuizen ze naar dat huis, waar nog zo veel werk aan is… Maar toch al net “bewoonbaar”.

De afwerkingsklusjes kunnen beginnen. Er gaan jaren overheen (bij ons toch !). Onze zoldertrap is zoiets dat mij ontzettend ergert : nog steeds niet in orde, zelfs gevaarlijk naar mijn mening. Als we het erover hebben aan tafel repliceert ze :
– Mij stoort dat niet, steek daar uw tijd toch niet in ! We zouden beter eerst laminaat op de slaapkamers leggen.

Ik vind dat geen goed idee, en maak haar dat voorzichtig duidelijk :
– We hebben nu toch al goedkope lino die best nog enkele jaren kan slijten. Mij stoort dát niet. Misschien kunnen we beter onze tijd in de zoldertrap steken…

Ze zwijgt… En glimlacht ! En nu weet ik nog niet wat ik voor haar verjaardag moet doen…