In het begin was het SPEL.
En het spel groeide uit ernst,
En het spel was ERNST.
Omdat de mens van het spel kon
leven en het leven spel was, werd
het spel voor ernst aanzien.
Het spel werd voor rustig aanzien
en voor vol.
Levensvervullend was het spel,
het nam het leven in beslag.
Maar de mens was niet tevreden.
Hij ging op een afstand staan, en
vond dat spel en ernst niet hetzelfde
konden zijn, en ernst noemde hij
die dingen die belangrijk zijn en
waar het op aan komt.
Spel noemde hij wat eigenlijk
overbodig is, en wat slechts
nadien kan gebeuren.
ERNST gaat voor.