Jef Renckens als soldaat
Er zijn dezer dagen weer heel wat herdenkingen van De Groote Oorlog. Mijn grootvader, Gerard Jozef Renckens, was als soldaat aan het IJzerfront en hield er een notitieboekje bij. Daardoor kunnen we vrij goed reconstrueren waar en wanneer hij verbleef. Onderstaande tekst is een herwerking door mijn vader Staf Renckens, zoals gepubliceerd in het stamboomboek “Renckens” in september 1981. Onderaan een beknopt overzicht van de levensloop van mijn grootvader.
Op 1 augustus 1914 werd hij gemobiliseerd voor de Groote Oorlog. Twee maanden heeft hij gekampeerd in ’t veld tussen de forten van Walem en St.-Katelijne-Waver. Dan was er een Duitse aanval en moest men terugtrekken naar Duffel, Lint en zo naar Lier. Aangezien Lier totaal verwoest was, vertrok men naar Berchem en 4 dagen later kwamen ze in de kazerne St.-Joris te Antwerpen, waar de Duitsers hen opnieuw onder vuur namen. Samen met de andere soldaten marcheerde hij van Antwerpen naar St.-Gillis-Waas, waar ze de trein naar Oostende namen. Van Oostende ging de tocht naar Nieuwpoort, De Panne en zo naar Rosendael bij Duinkerke. Er werd tijdens deze tocht meer onder de blote hemel geslapen dan onder een dak. In Duinkerke werden ze ingescheept : ze verbleven 4 dagen zonder eten of drinken, uitgezonderd wat droge biscuits en zeewater op een schip. Terug aan land ging de tocht te voet naar Ardres bij Calais. Na een paar maanden kwam hij terug naar België In Houtem bij Veurne om wegen te herstellen. Het was winter, ze waren slecht gekleed en slecht geschoeid. Doornat kwamen ze ’s avonds terug en kropen dan met natte klederen in ’t stro. Later ging de tocht een 600 km meer zuidwaarts naar het Camp du Ruchard en na enkele maanden keerden ze terug naar Gravelines bij Calais en vandaar terug naar het front in Alveringem bij Lampernisse. De 7 oktober 1915 vertrok hij naar Vinkem om daar de 4de divisie te gaan aflossen in Wulpen bij Veurne. Daar hebben ze loopgrachten gegraven bij Ramskapelle. Vandaar ging de tocht naar Westvleteren waar ze de 23 mei 1916 toekwamen. De 20 december 1916 vertrok men naar Wip, ongeveer een half uur dichter bij het front. Na een rustperiode in Leisele van een maand, vertrok hij de 11 maart 1917 terug naar het front in de omgeving van Lo. De 5 mei 1917 ging hij opnieuw met verlof naar Ghyvelde, en vanaf 14 mei 1917 naar De Panne. De 16 juni 1917 ging hij terug naar het front in de omgeving van Beveren. Hij ging voor de tweede maal naar Lourdes van 17 juni 1917 tot 29 juni 1917. De 1 juli 1917 ging de tocht van Beveren naar Hoogstade, de 5 juli verder naar Hondschoote. De 8 juli vertrok men naar Alveringem en St.-Rijkers. Van 9 november 1917 tot 23 november 1917 ging hij voor de 3de maal naar Lourdes, samen met Leonard Stevens en Joseph Voets. Van 17 maart 1918 tot 30 maart 1918 ging hij opnieuw naar Lourdes. Tijdens zijn afwezigheid was de batterij verhuisd naar Stavele. De 9 april 1918 vertrok hij Van Stavele naar Hondschoote, en de 15 april 1918 naar Wip. De afdeling was ingekwartierd tussen Westvleteren en Krombeke. De 19 juli 1918 vertrok hij naar Wip en de 1 augustus 1918 naar Nieuwpoort. Hij was gehuisvest in de Villa Les Mésances tegen Villa Keita. De afdeling logeerde in St.-Idesbald. De 24 september 1918 vertrok hij naar Eikhoek, waar men zich klaar maakte voor het offensief. Dan rukten zij op naar het front. Hun stelling was ten N.O. van Ieper in Wieltje.
De 28 september 1918 om 4 uur begon de aanval. Om 7 uur ’s morgens waren ze reeds in Passendaele. De 2 oktober 1918 waren ze met hun geschut Lees het volledige artikel »
