Geert Renckens

informaticus – genealoog – fotograaf – auteur – vader – filosoof

Geert Renckens

informaticus – genealoog – fotograaf – auteur – vader – filosoof
blog.GeertRenckens.eu

Hoe zou het met Rubens zijn ?

Geert Renckens, 21 september 2019

Neen, het zal in dit artikel niet gaan over de vele mensen met de familienaam Rubens die in mijn streek wonen. Dat is nabij de vallei van de Maas in Liège en Limburg. Wel zal het gaan over een zekere Peter-Paul waarvan men niet weet waar en wanneer hij geboren is. Vermoedelijk was dat in 1567 of 1577 in Keulen of Antwerpen of daartussen. Zijn voorouders waren diplomaten, maar Pieter Paul koos er voor om zijn omgeving in beeld te brengen met tekenen en schilderen.

Hij werd begraven in een grafkelder te Antwerpen. Grafkelders bevatten meerdere lichamen en die van Pieter-Paul werd later overgebracht naar de Sint-Jacob de Meerderekerk te Antwerpen. De grafkelder werd al enkele keren geopend ; de laatste keer op 16 april 2018 in aanwezigheid van Jean-Jacques Cassiman. Cassiman is professor in de genetica (geneeskunde) en de genealogie (stamboomonderzoek). Hij toonde eerder aan dat alle personen met de naam Cassiman en Cassimon bloedverwanten zijn.

Ik schreef mee aan de wikipedia-pagina van Pieter Paul Rubens. Wikipedia is een wetenschappelijk naslagwerk en het zou interessant zijn als er een pagina aangemaakt wordt over deze grafkelder. Ze kan dan doorverwijzen naar alle personen die er in begraven liggen en een pagina op wikipedia hebben.

Van alle mensen met de familienaam Rubens die er vandaag zijn, is er geen enkele die in de mannelijke lijn van Pieter Paul Rubens afstamt. Zijn mannelijke stamlijn was al na enkele generaties uitgestorven.

grafkelder met Pieter Paul Rubens (Hendrik Frans Schaefels, 1855)

Jef Renckens tijdens de Groote Oorlog

Geert Renckens, 31 juli 2017

Jef Renckens als soldaat

Jef Renckens als soldaat

Er zijn dezer dagen weer heel wat herdenkingen van De Groote Oorlog. Mijn grootvader, Gerard Jozef Renckens, was als soldaat aan het IJzerfront en hield er een notitieboekje bij. Daardoor kunnen we vrij goed reconstrueren waar en wanneer hij verbleef. Onderstaande tekst is een herwerking door mijn vader Staf Renckens, zoals gepubliceerd in het stamboomboek “Renckens” in september 1981. Onderaan een beknopt overzicht van de levensloop van mijn grootvader.

Op 1 augustus 1914 werd hij gemobiliseerd voor de Groote Oorlog. Twee maanden heeft hij gekampeerd in ’t veld tussen de forten van Walem en St.-Katelijne-Waver. Dan was er een Duitse aanval en moest men terugtrekken naar Duffel, Lint en zo naar Lier. Aangezien Lier totaal verwoest was, vertrok men naar Berchem en 4 dagen later kwamen ze in de kazerne St.-Joris te Antwerpen, waar de Duitsers hen opnieuw onder vuur namen. Samen met de andere soldaten marcheerde hij van Antwerpen naar St.-Gillis-Waas, waar ze de trein naar Oostende namen. Van Oostende ging de tocht naar Nieuwpoort, De Panne en zo naar Rosendael bij Duinkerke. Er werd tijdens deze tocht meer onder de blote hemel geslapen dan onder een dak. In Duinkerke werden ze ingescheept : ze verbleven 4 dagen zonder eten of drinken, uitgezonderd wat droge biscuits en zeewater op een schip. Terug aan land ging de tocht te voet naar Ardres bij Calais. Na een paar maanden kwam hij terug naar België In Houtem bij Veurne om wegen te herstellen. Het was winter, ze waren slecht gekleed en slecht geschoeid. Doornat kwamen ze ’s avonds terug en kropen dan met natte klederen in ’t stro. Later ging de tocht een 600 km meer zuidwaarts naar het Camp du Ruchard en na enkele maanden keerden ze terug naar Gravelines bij Calais en vandaar terug naar het front in Alveringem bij Lampernisse. De 7 oktober 1915 vertrok hij naar Vinkem om daar de 4de divisie te gaan aflossen in Wulpen bij Veurne. Daar hebben ze loopgrachten gegraven bij Ramskapelle. Vandaar ging de tocht naar Westvleteren waar ze de 23 mei 1916 toekwamen. De 20 december 1916 vertrok men naar Wip, ongeveer een half uur dichter bij het front. Na een rustperiode in Leisele van een maand, vertrok hij de 11 maart 1917 terug naar het front in de omgeving van Lo. De 5 mei 1917 ging hij opnieuw met verlof naar Ghyvelde, en vanaf 14 mei 1917 naar De Panne. De 16 juni 1917 ging hij terug naar het front in de omgeving van Beveren. Hij ging voor de tweede maal naar Lourdes van 17 juni 1917 tot 29 juni 1917. De 1 juli 1917 ging de tocht van Beveren naar Hoogstade, de 5 juli verder naar Hondschoote. De 8 juli vertrok men naar Alveringem en St.-Rijkers. Van 9 november 1917 tot 23 november 1917 ging hij voor de 3de maal naar Lourdes, samen met Leonard Stevens en Joseph Voets. Van 17 maart 1918 tot 30 maart 1918 ging hij opnieuw naar Lourdes. Tijdens zijn afwezigheid was de batterij verhuisd naar Stavele. De 9 april 1918 vertrok hij Van Stavele naar Hondschoote, en de 15 april 1918 naar Wip. De afdeling was ingekwartierd tussen Westvleteren en Krombeke. De 19 juli 1918 vertrok hij naar Wip en de 1 augustus 1918 naar Nieuwpoort. Hij was gehuisvest in de Villa Les Mésances tegen Villa Keita. De afdeling logeerde in St.-Idesbald. De 24 september 1918 vertrok hij naar Eikhoek, waar men zich klaar maakte voor het offensief. Dan rukten zij op naar het front. Hun stelling was ten N.O. van Ieper in Wieltje.
De 28 september 1918 om 4 uur begon de aanval. Om 7 uur ’s morgens waren ze reeds in Passendaele. De 2 oktober 1918 waren ze met hun geschut Lees het volledige artikel »

In Vlaamse velden

Geert Renckens, 21 februari 2014

Zelden kijk ik nog tv, maar omdat enkele van onze voorvaderen en familieleden in de beide wereldoorlogen een actieve rol speelden, volg ik deze reeks toch.

Voor een Vlaamse productie is het zeer mooi en aangenaam om naar te kijken. De vele kleine foutjes, zoals de straatlamp en de oldtimer die niet echt rijdt, zijn zeer aanvaardbaar. Het taalgebruik, overwegend Nederlands met ondertitelde andere talen, is goed aangepakt. Opnieuw blijkt hoe sterk ons volk is in de omgang met vreemde talen. Vlaanderen en Nederland hebben wat ondertiteling (schriftelijke synchronisatie) betreft veel geleerd in de periode dat de cinema en televisie opkwam, zowel op technisch vlak, maar ook in de combinatie van waar gebruiken we de originele taal en waar ondertitelen of dubben (mondeling synchronisatie) we.

JefRenckens-brancardier

Jef Renckens

Boeiend is hoe een familie met een genaecoloog als huisvader centraal staat. Mijn dooppeter en grootvader, Gerard Jozef Renckens (°1885), deed zijn legerdienst van 1906 tot 1909 te Lees het volledige artikel »

11/11/11 11:11:11,11

Geert Renckens, 11 november 2011

Het heeft wel iets, dit moment ! Maar wie weet het nog ?

Op 11 november 1918, vroeg in de ochtend werd een wapenstilstand getekend voor de “Groote Oorlog” tussen Frankrijk en Duitsland. De wapenstilstand zou ingaan om 11:00 u. in de voormiddag. Er werd van een wapenstilstand i.p.v. vrede gesproken omdat men niet verwachtte dat het van lange duur zou zijn. En inderdaad waren de gevechten tot 11:00 u. nog zeer hevig, maar daarna zouden de wapens toch zwijgen tot 1939. Mijn grootvader en peter vocht in ’14-’18 met vele andere Vlaamse jongens aan het IJzerfront, werd brancardier, maar raakte zelf gewond en verblind door de gasaanvallen.

In de jaren ’60 en later hadden vooral jongeren minder of geen voeling meer met de Wapenstilstand van 1918 en de wreedheden die de Groote Oorlog had gebracht. Het NCOS koos in 1966 het tijdstip van 11 november 11 u. om met haar leden, waaronder ook onze chirogroep, actie te voeren voor de Derde Wereld door in ontwikkelingssamenwerking te investeren voor wereldvrede. De actie 11.11.11 was geboren en gaf haar naam aan de opvolger van het NCOS.

11.11.11 - vecht mee tegen onrecht

11.11.11 - vecht mee tegen onrecht

Schoonmoeder

Geert Renckens, 20 februari 2011

Mooi en moeder
oma van mijn kinderen
Vol van liefde, sterk hart
Het kruis dat moeder natuur ons geeft…
Het moet gedragen worden !
Begin van nieuw leven.
Rust zacht. We gedenken jou.

15 km per dag …

Geert Renckens, 17 maart 2010

15 km per dag is de gemiddelde verplaatsing van de burger… Mijn overgrootvader ging in het begin van de 20ste eeuw wekelijks te voet met handkar van Peer naar Genk om zijn textielwaren te verkopen…. In het nabije Wijchmaal was wel een station, maar de trein was duur en reed eerst naar Hasselt. Paarden, ossen en ezels bestonden natuurlijk ook al, maar die kosten ook veel geld. De afstanden zijn weinig veranderd, de verplaatsingswijze wel…. En de snelheid en reistijd ?

Verlies van Limburgs verleden …

Geert Renckens, 6 maart 2009

Vorige dinsdag rond 14:00 u. stortte in de Severinstraße in Keulen het stadsarchief in elkaar, allicht door een naburige bouwput voor de metro in aanleg. Gezien omvang en slachtoffers kwam dit uitgebreid aan bod op televisie en in de kranten met melding van de (gelukkig slechts) 3 dodelijke slachtoffers. Voorts natuurlijk spectaculaire beelden en aandacht voor het grote financiële verlies.

Het historisch belang van dit archief wordt niet of slechts zeer marginaal aangehaald. Nochtans behoort dit archief tot de belangrijksten van (West-)Europa.  Een verslag in Belang van Limburg maakt een bescheiden uitzondering. Keulen is sedert vele eeuwen als stad zeer belangrijk, had voor de invloedrijke katholieke kerk lang een centrumfunctie en heeft ook op het graafschap Loon / prinsbisdom Luik (waartoe het huidige Limburg van 980 tot 1795 behoorde) en omstreken een sterke invloed uitgeoefend. De belangrijke handelspaden tussen Keulen en Vlaanderen / Brabant liepen door het huidige Limburg en brachten economische welvaart en culturele uitwisseling. Bovendien was Keulen de belangrijkste universiteitsstad tot Leuven in 1425 werd opgericht.

Ook van veel Limburgse familie’s – zoals voor Van Straelen die in mijn eigen genealogiegegevens voorkomt – moet de verdere stamboom vaak in het Keulse archief opgezocht worden.

Ongetwijfeld bevatten de in totaal 27 km dikke archiefstukken die in dit gebouw bewaard werden veel geschriften en documenten die ons Limburgs verleden verder zouden kunnen ontsluiten.

We kunnen alleen maar hopen dat er bij deze instorting niet té veel van ons waardevol erfgoed verloren is gegaan !

digitaal familie-archief

Geert Renckens, 17 februari 2009

Gisteren op een familiefeest ging het over digitale foto’s en hoe je die moet bewaren… Hoe duurzaam zijn CD/DVD, harde schijf, geheugenstick, magneetbanden, etc… Hoe en hoeveel backups moet je bewaren en waar…

De problemetiek is in een aantal opzichten nieuw, maar toch vergelijkbaar met zaken die we in het verleden ook gekend hebben. De media waarop de eerste foto’s (17de – 19de eeuw) werden afgedrukt (negatieffilm, papier, …) behielden niet lang hun kleurtonen, vervaagden en werden onzichtbaar. De techniek evolueerde en de zwart-wit-foto’s sinds de tweede helft van de 19de eeuw zijn ongetwijfeld van de beste kwaliteit en duurzaamheid. Ik heb nogal wat van die foto’s, waarvan velen ingscand, maar de originelen bewaar ik zorgvuldig zoals dat vroeger aanbevolen werd (buiten het licht, droge omgeving,…)

Met digitale foto’s gaan we anders om. We fotograferen nog veel meer, gooien nog meer weg. En slechts de mooisten blijven over. Digitale foto’s worden net zo goed bewaard als de eigenaar er aandacht aan besteedt ! Er bestaat geen tijdloos medium om beeldgegevens op te slaan.  Tekeningen en schilderijen vergen een goed geklimatiseerde omgeving als je ze lang wil bewaren. Bij gedrukte foto’s is dat hetzelfde. Digitale foto’s op zich zijn goedkoop te maken, maar het vergt inderdaad iets om ze goed en ordelijk te bewaren. Er zijn veel vragen omtrent de duurzaamheid van het digitale formaat. Dat valt eigenlijk nog wel mee. Met de huidige stand van de technologie en de inmiddels vastgelegde normen kan je foto’s meestal wel blijven bekijken als de apparatuur (computer, tv, …) beschikbaar is. Het bewaren van het medium waarop ze staan is een zorgenkind. Je ziet niet of het medium nog toegankelijk is. Af en toe moeten de foto’s gecontroleerd of gecopieerd worden naar een ander medium… De opslag van digitale bestanden op een internet-netwerk is m.i. op dit ogenblik geen optie als het gaat over langdurige opslag van familiefoto’s. Je hebt meestal geen zicht op wie verantwoordelijk is voor de kwaliteit en duurzaamheid op langere termijn. Tevens weet je meestal niet in wiens handen ze komen. Wie kan jouw foto’s – zelfs met wachtwoordtoegang ! – bekijken en gebruiken voor andere doeleinden….

Digitale fotografie is vrij gemakkelijk, maar het langdurig, ordelijk en goed-geducumenteerd bewaren van foto’s en ander beeldmateriaal is er zeker niet gemakkelijker op geworden !

Bewaar steeds het meest originele exemplaar. Als je bvb. een klassieke fotoprint of negatief inscant, bewaar ook steeds het origineel !

Er staan er nog …

Geert Renckens, 29 juni 2006

Van Briel Peer

(eigen foto)

Van Briel Peer

(eigen foto)

De Van Briel’s waren ondernemers.Mijn grootvader had een firma waar betonnen palen voor electriciteit en straatverlichting werden gemaakt. Toen ik zelf kind was werd ik er vaak op gewezen dat al die “peel” (meervoud van paal op z’n Peers) in de firma gemaakt waren. Er stonden er toen inderdaad zeer veel met de signatuur “Van Briel Peer”. Ze hadden typische ruitvormige uitsparingen in het I-profiel. Ondertussen ben ik echter een stukje ouder en zijn er veel van die “peel” verdwenen. Eén van de laatsten in de buurt waar ik opgroeide in Genk was de paal die pal naast ons Chiro-lokaal stond waar ik jaren leider geweest ben… Allemaal afgebroken en verdwenen…
Ik heb er echter opnieuw enkelen ontdekt op de binnenweg die ik nu regelmatig neem naar Genk, namelijk langs de Molenvoetweg in de omgeving van kasteel Mombeek te Wimmertingen-Hasselt. Enkele indrukken op bijgevoegde foto’s. Overigens over het kasteel Mombeek : ook hier woont familie : Louis Alfons Van Briel zaliger, was een nonkel van mijn grootvader Karel Van Briel.

(de foto’s werden door mezelf genomen op 26/06/2006)

Meer : genea.renckens.be (klik Actueel – Weblog)

75 jaar België ;-)

Geert Renckens, 5 november 2005

Hendrik Nijs

Hendrik Nijs, in stoet voor 75 jaar België

Er is de laatste dagen nogal wat te doen om 175 jaar België. Niet dat ik een belgicist ben… Integendeel zelfs : mijn genealogische opzoekingen versterken steeds meer mijn Limburggevoel (ook Nederlands Limburg) en zelfs de vroegere homogeniteit in wat men nu “Euregio” noemt (B. en NL.-Limburg, N.-Brabant, Eindhoven, Maastricht, Aken, Luik,…). Op nevenstaande foto staat Hendrik Nijs (° Opitter, 12/11/1898 – + [?] Mauthausen , 1944), een grootnonkel van mij, “in stoet voor 75 jaar België” (Bree, 1905) – vandaar dus de titel 😉 Hendrik is op de foto 7 jaar. Hij werd later priester-leraar te Bree (Maaseik ?) en tijdens de 2de Wereldoorlog, wegens (menslievende ! ) hulp aan een neergestorte Engelse piloot, door de Duitsers gedeporteerd. Hij kwam om van honger en ontbering, vermoedelijk in het concentratiekamp te Mauthausen, Oostenrijk. Eigenlijk klopt het voor ons Limburgers niet echt… Limburg werd pas aan België toegevoegd in 1839. Wel is het bijzonder opvallend dat er in de ontstaansgeschiedenis van België veel Limburgers aktief betrokken waren. Van de 4 regenten die de Belgische troon overdroegen aan het Leopold van Saksen-Coburg ( = eerste Belgische koning : Leopold I) waren er 2 Limburgers. Graaf Barthélemy Théodore de Theux de Meylandt, geboren te St.-Truiden, was één van de eerste belangrijke regeringsleiders, nl. van 1834 tot 1840. Ongetwijfeld heeft dit feit er toe bijgedragen dat onze streken bij België gevoegd werden en niet bij Nederland bleven. Misschien niet slecht in die tijd (anders behoorden we nu misschien bij het protestantse Nederland), maar toch… Zelf volgde ik lagere en middelbare school op het einde van de jaren 60 en in de jaren 70 van de vorige eeuw… We kregen toen “vaderlandse geschiedenis” die dus absoluut zeer “belgisch” was. Het zou niet slecht zijn als onze jeugd een juistere geschiedenis van Limburg ingelepeld zou krijgen. We horen inderdaad iets minder bij België, en zelfs iets minder bij Vlaanderen… Het zou voor onze jeugd ook niet slecht zijn om ze beter te wapenen tegen de “onwetendheid” van de rest van Vlaanderen (in het bijzonder de arrogantie van antwerpenaren heeft mij in het verenigingsleven en beroepshalve altijd eindeloos gestoord !) Tja, onbekend is onbemind. Laten we beginnen met onze eigen Limburgse jeugd beter – en vooral correcter – voor te lichten, en ze zullen beter gewapend zijn om onze eigen cultuur en geschiedenis uit te dragen… (foto : familie-archief) Meer : genea.renckens.be (klik Actueel – Weblog)

© De teksten, afbeeldingen en media in dit document zijn auteursrechtelijk beschermd door nationale en internationale auteursrechten en mogen zonder voorafgaande toelating onder geen enkele vorm worden gepubliceerd of gebruikt. Citeren kan mits vermelding van auteur en datum en verwijzing naar de website blog.GeertRenckens.eu.