Geert Renckens

informaticus – genealoog – fotograaf – auteur – vader – filosoof

Geert Renckens

informaticus – genealoog – fotograaf – auteur – vader – filosoof
blog.GeertRenckens.eu

Kinderveiligheid !?

Geert Renckens, 13 mei 2009

Je zal de volgende foto wel herkennen. Een echte ouderwetse dominostekker (verdeelstekker)… Of voor de nog oudere lezers : een “kattekop”.

dominostekker

dominostekker

Ik weet niet hoe oud het ding is… Ik fotografeerde het na het voorval van enkele dagen geleden.

Mijn zoon moest op zijn slaapkamer tijdelijk iets bijzetten aan een contactdoos (stopcontact of “prise”) die al volzat met spullen van hem. Ik gaf hem een “kattekop” en liet hem bezig… Als zoon van een electricien en met een terzake voldoende opvoeding moet ik hem kunnen vertrouwen…

Lang duurde het niet. Niet dat hij op me riep of zo, maar aan het gefrutsel en ingehouden gevloek begreep ik wel dat hij hulp nodig had. “Ga toch maar eens kijken hoe hij bezig is“, dacht ik bij mezelf.

Toen ik z’n kamer binnen kwam, wist ik het onmiddellijk !

Ik heb het hem trachten uit te leggen, maar dat is slechts gedeeltelijk gelukt. Ik denk dat de uitleg meer geschikt was voor “grote mensen”… Ik ga m’n best doen om het te herhalen :
Ons huis, gebouwd na 1976 en reglementair gekeurd volgens de AREI, is volledig voorzien van stopcontacten met kinderveiligheid. Kinderveiligheid : dat zijn de plastic afschermkapjes die aan de binnenzijde van een stopcontact voorzien zijn zodat een kleuter niet met een metalen breinaald in zo’n gaatje kan prikken. Voor de échte niet-electrisch-kundigen : Dit kan de dood tot gevolg hebben ! Nu zijn die dingen op zich goed bedacht, maar ze zijn zodanig uitgevoerd dat een kleuter ook niet met 2 breinaalden tegelijkertijd in die 2 gaatjes kan duwen. Hoe zijn kleuters als ze iets ontdekt hebben… Maar eigenlijk gaat dat toch wel, maar dan moet je de breinaalden heel recht houden en ze precies tegelijkertijd erin duwen. De wetgever ging er echter van uit dat een kleuter zoiets niet kan…

Mijn zoon probeerde de dominostekker in de contactdoos te krijgen. Of beter : wringen. Het lukte niet… Je zal het zeker ook al meegemaakt hebben, want zelfs bij de contactdozen van de betere merken op de Belgische markt is het zo. Hij begon te wringen, en nog meer te wringen. Immers : “Moet kunnen ! Zonder de hulp van papa !” …

Toen ik hem vroeg me de kattekop eens te laten kijken was het al te laat … Op volgende foto zie je hoe de twee pennetjes niet meer even lang zijn… Door “mishandeling” is dit pennetje in de kattekop geduwd. Ze zijn dus niet meer even lang en (zoals de kleuter niet mag) : recht in het stopcontact duwen is niet meer mogelijk !

dominostekker, beschadigd

dominostekker, beschadigd

Moraal van het verhaal : Het belang van de kinderveiligheid ? Of dat kind van 11 dat in sommige zaken al verstandiger handelt dan zijn moeder ? Neen. Liever geen moraal ! Dat de betrokken beleidsverantwoordelijken en raadgevende ingenieurs hun werk maar eens overdoen !

Ik had al eens gedacht om in mijn huis die kinderveiligheden eruit te halen… Bij de 25-jaarlijkse keuring zou ik ze (tijdelijk) terug kunnnen plaatsen… Voor mijn gezinssituatie is dat veel veiliger, maar ben ik dan een voorbeeldig electricien voor mijn kinderen ?

computer-crash…

Geert Renckens, 17 april 2009

Mijn persoonlijke computer is gecrasht. Waarschijnlijk total loss… Het configureren van een voorlopige PC in afwachting van een nieuwe heeft me – spijtig voor mij en deze blog – al ontzettend veel tijd gekost…

Een huis is nooit af !

Geert Renckens, 15 maart 2009

Binnenkort is ze jarig en het ging er weer eens over : er is in ons huis vanalles nog niet in orde…
Het gaat altijd zo : jonge koppels (ver)bouwen vol entoesiasme een huis. Ze steken er hun hele geld in, lenen nog wat bij en al hun energie gaat er naartoe. Ze geven zich er helemaal voor. En dan verhuizen ze naar dat huis, waar nog zo veel werk aan is… Maar toch al net “bewoonbaar”.

De afwerkingsklusjes kunnen beginnen. Er gaan jaren overheen (bij ons toch !). Onze zoldertrap is zoiets dat mij ontzettend ergert : nog steeds niet in orde, zelfs gevaarlijk naar mijn mening. Als we het erover hebben aan tafel repliceert ze :
– Mij stoort dat niet, steek daar uw tijd toch niet in ! We zouden beter eerst laminaat op de slaapkamers leggen.

Ik vind dat geen goed idee, en maak haar dat voorzichtig duidelijk :
– We hebben nu toch al goedkope lino die best nog enkele jaren kan slijten. Mij stoort dát niet. Misschien kunnen we beter onze tijd in de zoldertrap steken…

Ze zwijgt… En glimlacht ! En nu weet ik nog niet wat ik voor haar verjaardag moet doen…

Weer een nieuwe blog ?

Geert Renckens, 19 oktober 2008

Vandaag heb ik deze blog op poten gezet… Mensen die mij wat beter kennen weten dat ik al 2 andere blogs schrijf en een aantal andere kanalen heb waar ik “mijn schrijfsels post”. Mijn lievelingsblog is die op mijn genealogie-website stam Renckens. Dit is geen blog waarmee ik de ambitie heb om hoge bezoekersaantallen te scoren of veel geld te verdienen. Het is een aanvulling op mijn genealogie-website (hobby) en bestemd voor familie, verwanten, vrienden en collega-amateurgenealogen. Een andere blog handelt over mijn ervaringen bij de ontwikkeling van het project euventa. Dit is een blog die erg onvolledig is en waarmee ik bij deze besluit om er mee te stoppen. Voorlopig althans, want ik heb momenteel andere uitdagingen voor de boeg die mijn tijd zullen opeisen.

Mijn genealogie-blog is onderdeel van een website die ik volledig zelf geprogrammeerd heb en op een SOHO-webservertje draait. Op deze blog zijn niet al mijn postings te lezen. Als je aan stamboomonderzoek doet, weet je immers heel wat zaken van de familie die tot de intiemste sfeer van mensen behoort (familieruzie’s, oorlogsverleden, verhalen van minnaars en minnaressen, ziektes en erfelijkheden, politieke en religieuze overtuigingen, kleine en grote criminaliteiten, onechte kinderen, enz.) Deze zaken liggen daaarom heus niet altijd in een ver verleden ! Geheimhouding van deze informatie is voor mij een topprioriteit en daarom dat ik nogal wat aandacht schenk aan de beveiliging en het privacy-beleid van mijn stamboomwebsite !

Voor deze nieuwe blog huur ik webruimte bij een vlaams hostingbedrijf. Het programma dat ik gebruik is WordPress, een programma dat vooral in de uitgeverswereld veel gebruikt wordt. Het biedt heel wat mogelijkheden : geschikt voor internationalisatie, verdeling in categorien, reactie’s en RSS-feeds, etc… Een deel van mijn genealogie-blog zal ik copiëren of ernaar refereren en de euventa-blog wordt in zijn geheel overgenomen. Veel leesplezier en denk eraan : reactie’s zijn welkom en zullen met aandacht gelezen worden !

Geert

startersdag

Geert Renckens, 17 april 2008

Starten als zelfstandige. Er komt toch heel wat bij kijken en daarom ging ik vandaag naar de UNIZO-startersdag. Een soort beurs met veel interessante standen… Allemaal willen ze je claimen. Vaak draait het om geld, goedkope leningen, enz. Ik heb vragen over het statuut en rond boekhouding. Meest interessant vond ik het gesprek met Ann Quaethoven van VLAO, Vlaams Agentschap Ondernemen. Ze was gefascineerd toen ik haar kort het euventa-project uitlegde en adviseerde me om deel te nemen aan de innovatie-wedstrijd www.enterprize.be .

bezoek van Heeroom en Steven

Geert Renckens, 12 juli 2006

Mijn heeroom is weer in ’t land. Hij is missionars in Brazilië en komt zo elke 3 jaar naar Belgie. In juli 1993 ben ik samen met Steven (een achterneef) en diens zoon, voor een maand naar Brazilië geweest. Zéér boeiende en leerrijke reis, maar daar gaan we het hier niet verder over hebben.

Gisteren hadden we Heeroom en Steven uitgenodigd op een etentje bij ons thuis. Het was bijzonder gezellig. Onze gemeenschappelijk interesses zijn aanleiding tot boeiende gesprekken … Ik haalde het foto-album van onze Brazilie-reis erbij, onze trouwalbum en heeroom had foto’s van Brazilië bij. Ook de interesse voor familie en familie-geschiedenis hebben we gemeen.

Het was een fijne avond met Heeroom, Stefan en vriendin. Gezellig op het terras en met laptop in aanslag bekeken we nog veel foto’s en bezochten we mijn stamboom-website. Stefan maakte ondertussen onderstaande pentekening in ons gastenboek.

heeroom Harry en Stefan Wilsens in Alken

pentekening van Steven. V.l.n.r. : Godelieve, heeroom, ikzelf, Marie-Paule

Kleuterpraat…

Geert Renckens, 5 oktober 2004

Vandaag was het verjaadagfeestje van Matthias, een klasgenootje van mijn jongste zoon Michiel (5 jaar). Michiel’s beste vriendin is al “jaren” Paulien. Zij was ook op het feestje. Paulien en Michiel zitten samen in de klas, samen in het sportkamp, spelen áltijd samen… Kato was ook op het feestje. Zij is het vriendinnetje van Matthias. Eigenlijk is Kato zelfs een beetje verliefd op Matthias. De oudere broer van Kato is Daan. En Daan is de beste vriend van mijn oudste zoon Jeroen. Jeroen en Daan zitten ook samen in de klas (eerste studiejaar), spelen in dezelfde voetbalploeg en gaan vaak bij elkaar thuis spelen. Daan heeft een oogje op Annouk, een meisje van hun klas… Annouk heeft er echter geen aandacht voor, want zij is op Jeroen… En Jeroen moet (nog) niets van meisjes weten…

De Tandenfee…

Geert Renckens, 19 september 2004

Mijn oudste zoontje heeft vandaag zijn eerste melktand verloren… Niet spectaculair, maar toch…
Om te beginnen was datum en plaats wel opvallend : toen we volop mijn schoonvader’s 75ste verjaardag aan ´t vieren waren in de Figaro in Hasselt. Mijn vrouw zei dat hij niet zo moest “prutsen” aan z´n tanden… Maar ik wist dat het zou gaan gebeuren… Je moet de natuur haar gang laten gaan… En tussen het voor- en het hoofdgerecht was het zo ver…
Ik herinner me dit feit nog van mezelf. Wij moesten ergens op een afgelegen plaats (wij woonden toen nog in een heel diep bos) gaan staan, de tand héél ver achterover gooien, een wees-gegroetje bidden en een wens doen… Zo heb ik het gedaan, maar ik weet niet meer wat ik gewenst heb 😉 Wél weet ik nog dat ik na dit ritueel heel goed ben gaan zoeken naar de tand… Ik heb hem teruggevonden, maar later opnieuw kwijtgespeeld… Nu is het anders : onze zoon heeft zijn tand onder zijn hoofdkussen gelegd. Deze nacht komt de “Tandenfee” de tand halen en legt er een centje in de plaats. Zo zal geschieden ! (de tand zal ik bewaren voor de dag dat hij dit kan lezen…)

Zijn Renckens´ rokers ?

Geert Renckens, 26 juni 2004

´k Zal maar met het moeilijkste beginnen : ikzelf bén een zware roker… Toen ik zo ´n 12 à 13 jaar was, in een sfeer van “´t Is geen man die niet roken kan…” en met 2 ouders die samen zo ´n 3 pakjes per dag verbruikten… Bovendien zat ik op een internaat waar roken heel normaal was : ´t Kon niet anders : ook ik moest “roker” worden…
Enfin, wat mij in mijn genealogisch opzoekingswerk opvalt : in het nageslacht van mijn grootouders, zowel langs vader´s als langs moeder´s zijde, waren er veel rokers. Niet alleen mijn grootouders, maar ook mijn nonkels en tantes, zeker ook mijn neven en nichten en ook hun …

Meer : genea.renckens.be (klik Actueel – Weblog)

Vroedvrouw

Geert Renckens, 11 augustus 1962

In onze christelijke cultuur gebeurden bevallingen steeds door vrouwen. Natuurlijk was de zwangere vrouw en het ongeboren kind daarbij aanwezig. Vrouwen die hielpen bij de bevalling waren doorgaans de grootmoeder en een oudere zus of schoonzus van de zwangere dame. Zij werden vroedvrouwen genoemd. Kinder- of moeder-sterfte kwamen vaak voor en het was de taak van de oudst aanwezige vroedvrouw om daarover te beslissen tijdens de bevalling. De beslissing over leven en dood van moeder of kind is een zware verantwoordelijkheid. Soms stierven beiden…

Als de bevalling vlot verlopen was, werd het kind aan de vader getoond. Al naargelang het geslacht, gaven de ouders het kind een naam. Vervolgens was het de taak van de vader om een priester en 2 getuigen te zoeken. Zij gingen dan samen – met het zéér jonge kind ! – naar de kerk om het te dopen. Na de doop registreerde de priester de naam van het kind in het kerkboek.

trouwboekje

Anno 1962 had de geneeskunde veel vooruitgang geboekt in vergelijking met 1563. Sinds december 1961 lag ik lekker warm in de moederschoot, maar enkele dagen terug veranderde er veel. Mijn papa had aan de gynaecoloog gevraagd of hij aanwezig mocht zijn bij de bevalling in het Elisabeth-ziekenhuis van Turnhout. Het mocht ! Ongeveer om 23:30 u. vroeg de gynaecoloog aan mijn moeder of ze de geboorte wilde op 10 of op 11 augustus. Mijn moeder antwoordde “Zo snel mogelijk“. Later zou ze mij vertellen dat ik er was om 23:50 u.

De zaterdagavond 11 augustus trakteerde mijn vader zijn collega’s op mijn geboorte in café Marktzicht (Grote Markt 56).

Grote Markt 56

Ik werd in het ziekenhuis gedoopt door één van mijn heerooms, Michel Renckens, die de meesten van mijn nichten en neven gedoopt heeft. Mijn heeroom was immers een Salesiaan van Don Bosco en niet gebonden aan een parochiekerk. Daarom mocht hij dopen buiten het kerkgebouw. Op 13 augustus schreef hij mijn naam in het kerkboek van de Sint-Bavokerk en in het trouwboekje van mijn ouders. Als eersteling werden mijn grootvader langs vaderszijde en mijn grootmoeder langs moederszijde mijn doopouders (= getuigen). Wellicht ben ik toen voor het eerst verhuisd van het ziekenhuis naar de woning van mijn ouders in de Kerkstraat 36 .

Opgedragen aan de Limburgse brandweerkorpsen dd. 2019-08-11

© De teksten, afbeeldingen en media in dit document zijn auteursrechtelijk beschermd door nationale en internationale auteursrechten en mogen zonder voorafgaande toelating onder geen enkele vorm worden gepubliceerd of gebruikt. Citeren kan mits vermelding van auteur en datum en verwijzing naar de website blog.GeertRenckens.eu.